عسل خطرناک
با وجود خاصیت ضد میکروبی عسل ، تحت شرایط خاصی عسل خطرناک می تواند باعث بیماری شود.
این موارد شامل آلودگی ، زنا ، ذخیره نادرست و تخریب به مرور زمان است.( زنا به معنای اضافه کردن شیرین کننده های ارزان قیمت برای افزایش حجم و کاهش هزینه ها است)
به گزارش یزد نیوز میکروبهایی که به طور طبیعی در عسل وجود دارند شامل:
- باکتریها ،
- مخمرها
- و قالبها
هستند.
اینها می توانند از گرده ، دستگاه گوارش زنبورها ، گرد و غبار ، هوا ، خاک و گلها ناشی شوند .
به دلیل خاصیت ضد میکروبی عسل ، این ارگانیسم ها معمولاً فقط در تعداد بسیار کمی یافت می شوند و قادر به تکثیر نیستند ،
این بدان معنی است که آنها نمی توانند یک نگرانی برای سلامتی باشند .
با این حال ، اسپور از نوروتوکسین بوتولینوم از نمونه های عسل در مقادیر بسیار کمی یافت می شود .
بوتولیسم یکی از بیماری های جدی فلج کننده است که در اثر سم باکتری کلستریدیوم بوتولینوم در مواد غذایی ایجاد می شود.
تعداد ۷ سروتیپ مشخص از نوروتوکسین بوتولینوم شناسایی گردیده است
که در میان آن ها اصلی ترین تیپ های شایع در انسان شامل تیپ های A، B و E می باشد.
نوزادان مصرف نکنند
طور کلی برای بزرگسالان بی ضرر است ، اما نوزادان زیر یک سال در موارد نادری می توانند بوتولیسم نوزاد ایجاد کنند
که می تواند باعث آسیب به سیستم عصبی ، فلج و نارسایی تنفسی شود.
بنابراین ، عسل برای این گروه سنی مناسب نیست .
علاوه بر این ، تعداد زیادی از میکروارگانیسم های موجود درعسل می توانند
آلودگی ثانویه در هنگام پردازش از انسان ،
- تجهیزات ،
- ظروف ،
- باد ،
- گرد و غبار ،
- حشرات ،
- حیوانات
- آب
را نشان دهند که این ماده حاوی ترکیبات سمی است.
هنگامی که زنبورها شهد را از انواع خاصی از گل جمع می کنند ، سموم گیاهی را می توانند به عسل منتقل کنند.
علاوه بر این ، ماده ای به نام هیدروکسی متیل فورفورال (HMF) در طی فرآوری و تهیه عسل تولید می شود .
HMFترکیبی است که می تواند در بدن انسان به سایر مواد متابولیزه شود
و واکنش های جانبی با ( دی ان ای ) یا پروتئین ها ایجاد کند .
تستهای تحقیقاتی بر روی موشها بیانگر سمی بودن و سرطان زا بودن بودن آن می باشد.
در انسانها هنوز گزارش نشده است .اما پیش گیری همیشه بهتر از درمان است.
در حالی که برخی تحقیقات تأثیرات منفی HMF بر سلامتی مانند آسیب به سلول ها و DNA را نشان داده اند ،
مطالعات دیگر همچنین برخی از ویژگی های مثبت مانند آنتی اکسیدان ، ضد حساسیت و ضد التهاب را گزارش می کنند .
با این وجود ، توصیه می شود محصولات نهایی حاوی بیش از ۴۰ میلی گرم HMF در هر کیلوگرم عسل باشند .
در غیر اینصورت ممکن است باعث زنا شود.
عسل یک ماده غذایی پرهزینه و زمانبر برای تولید است.
به همین ترتیب ، سالهاست که هدف زنا قرار گرفته است.
برای ارزانتر شدن تولید ، زنبورها را می توان با شربت های شکر از ذرت ، نیشکر و چغندر یا شربت های شکر تغذیه کرد
و یا مستقیماً به محصول نهایی اضافه کرد .
علاوه بر این ، برای سرعت بخشیدن به پردازش ممکن است عسل را قبل از رسیدن نهایی آن برداشت نمایند ، و در نتیجه میزان آب بالاتر و ناامن را دارا باشد .
به طور معمول ، زنبورها عسل را در کندو ذخیره می کنند و آن را کم آب می کنند به طوری که کمتر از ۱۸٪ آب دارد.
اگر عسل خیلی زود برداشت شود ، میزان آب آن می تواند بیش از ۲۵٪ باشد.
این منجر به خطر در تخمیربیشتر و طعم بد آن شود .
ممکن است به درستی ذخیره نشود
اگر عسل به طور نادرست ذخیره شود می تواند برخی از خواص ضد میکروبی خود را از دست داده ، آلوده شده و شروع به تخریب کند.
آب عسل در بسته بندی نامناسب ممکن است محتوای آب را از سطح مطمئن ۱۸٪ افزایش داده ، و خطر تخمیر را افزایش می دهد.
علاوه بر این ،. اگر مقدار آب خیلی زیاد باشد کوزه های باز یا ظروف می توانند به آلودگی عسل با میکروب های محیط اطراف کمک کنند
و باعث رشد میکروب ها شوند .
گرم کردن عسل در دماهای بالا؛ همچنین می تواند با افزایش سرعت تخریب رنگ و طعم و همچنین افزایش مقدار HMF اثرات منفی داشته باشد.
و می تواند به مرور زمان متبلور( شکرک زدن ) و تخریب شود
حتی وقتی که به طور صحیح ذخیره شود ، تبلور عسل کاملاً طبیعی است.
به این دلیل است که قند بیشتری در آن است ودر مرغوبیت عسل تاثیر دارد
و این روند باعث ایجاد تغییراتی می شود.
عسل متبلور سفیدتر و روشن تر شده و همچنین به جای شفافیت ؛ بسیار مات تر می شود
و ممکن است دانه دار به نظر برسد .
خوردن آن بی خطر است.
با این حال ، آب در طی فرآیند تبلور آزاد می شود ، که خطر تخمیر را افزایش می دهد.
علاوه بر این ، عسل که مدت طولانی ذخیره می شود ممکن است تیره تر شده و عطر و طعم خود را از دست بدهد.
در حالی که خطری برای سلامتی ندارد ولی ممکن است به اندازه کافی خوشمزه یا لذیذ نباشد.
