عوارض جانبی داروهای HIV ،با عوارض جانبی داروهای ایدز آشنا شوید

عوارض جانبی داروهای HIV

به گزارش یزد نیوز ،هدف اصلی درمان HIV، جنگیدن با ویروس درون بدن است،

البته بسیار مهم است که این کار را بدون ایجاد هیچگونه عوارض جانبی ناخوشایند و ناسالم انجام شود.

عوارض جانبی برای اشخاص متفاوت هستند؛

برای برخی افراد خفیف هستند، در عین حال ممکن زندگی روزانه بیمار دیگری را مختل کنند.

از پزشک خودتان سوال کنید که چه انتظارهایی در پروسه درمانی باید داشته باشید، تا بدانید چه چیزهایی را باید آماده کنید و مراقب چه مسائلی باشید!

داروهای خاص ممکن است عوارض جانبی مادام العمر داشته باشند، بنابراین ضروری است که بدانید به دنبال چه چیزی هستید.

احساس کسالت و ناخشی می تواند ناشی از موارد زیر باشد:

– خود HIV

– شرایط قبل از ابتلا به HIV

– عفونت

– استرس

– افسردگی

– رژیم غذایی

– پا به سن گذاشتن

– داروهای دیگر

باید با پزشک خود در تعامل باشید تا علت بروز علائم بیماری مشخص شود، سپس بتواند عوارض جانبی شما را کم تر کند.

به مصرف داروهای HIV ادامه دهید.

حتی اگر به خاطر احساس خودتان یا عوارض ناشی از داروها ناراحتید، تغییر میزان مصرف و یا توقف درمان بسیار خطرناک است.

زیرا اینکار باعث می شود ویروس HIV راحت تر در مقابل داروها مقاومت می کند و سخت تر درمان خواهد شد.

ادامه درمان نه تنها برای جلوگیری از پیشرفت ایدز حائز اهمیت است، که برای دستیابی به یک زندگی روزانه نسبتا عادی هم مهم است.

با درمان درست، امید به زندگی هم ممکن خواهد شد.

 

عوارض جانبی کوتاه مدت

زمانی که برای اولین بار شروع به استفاده از داروهای ART می کنید و یا داروهای آنتی رتروویرال را تغییر می دهید، تا زمانی که بدن شما به داروها عادت کند، عوارض جانبی ظاهر خواهند شد که ممکن است برای مدتی شما را اذیت کنند، اما با گذشت چند هفته بهتر می شوند.

گاهی اوقات چند روز قبل از شروع یا تغییر داروها، با مصرف بعضی چیزها یا انجام برخی کارها، می توان عوارض جانبی را کمتر نمود.

اگر علائمتان بهتر نشدند یا شدید و غیرمعمول بودند، فورا به پزشکتان مراجعه کنید، این می تواند ناشی از داروهای ART یا مورد دیگری باشد.

با ایجاد تغییر در سبک زندگی و عادت هایتان می توانید اکثر عوارض جانبی کوتاه مدت معمول را مدیریت کنید؛ مثلا سیگار نکشید، خوب بخورید و سعی کنید هر روز ورزش کنید.

همچنین پزشکتان ممکن است میزان مصرف یا نوع مصرفتان را تغییر دهد و یا حتی داروی شما را عوض کند.

 

خستگی

چرت های کوتاه ۲۰-۳۰ دقیقه ای بزنید. ساعت کاریتان را کم کنید. وعده های غذایی مناسب بدنتان را تقویت و نرمش های ملایم انرژی شما را بالا می برند.

 

احساس تهوع و استفراغ

خیلی از داروهای HIV باید همراه با غذا استفاده شوند، از شناخت این مواد غذایی اطمینان حاصل کنید. از خوردن غذاهایی که معده را اذیت می کنند، پرهیز کنید.

زنجبیل، به صورت آبجو، چای یا شیرینی، به آرام کردن معده تان کمک می کند.

صبح ها کلوچه بخورید.

وعده های غذایی کوچک و سرد داشته باشید.

مقدار زیادی آب بنوشید تا بدنتان کم آب نباشد.

از مصرف داروهای معده و داروهای بدون نسخه، خودداری کنید، مگر این که پزشکتان آن را تایید کند.

 

اسهال

برای جلوگیری از کم آب شدن بدن، به مقدار کافی مایعات بنوشید.

در مورد استفاده از داروهای بدون نسخه مناسب و مطمئن با پزشک تان صحبت کنید.

 

سردرد

مسکن های معمولی بدون نسخه کمکتان می کنند.

استراحت کنید، به مقدار کافی مایعات بنوشید و از سروصدا و نور شدید فاصله بگیرید.

 

بی خوابی

مصرف کافئین را محدود کنید و نزدیک به زمان خواب، وعده های سنگین غذایی نخورید.

ممکن است سخت باشد، اما سعی کنید در طول روز چرت نزنید. یک برنامه زمانبندی منظم برای خواب داشته باشید.

از عادت های راحت تر خوابیدن استفاده کنید، مثل دوش آبگرم، شیر گرم، موسیقی ملایم و یا ماساژ؛ تا بدنتان متوجه شود که زمان خواب است.

 

جوش

از حمام رفتن های طولانی و داغ و همچنین محصولات پوستی حاوی الکل یا مواد شیمیایی مضر، پرهیز کنید.

از ضدآفتاب، لوسیون های مرطوب کننده و ژل های نیمه شفاف برای قسمت های خشک و خارش ها استفاده کنید.

 

عکس العمل های ناشی از تزریق (در صورت استفاده از داروهای تزریقی)

برای اطمینان، مهارت تزریق خود را با پزشک چک کنید.

محل تزریق را تغییر دهید تا بافت و پوست شما فرصت بهبود داشته باشند.

قبل از تزریق، دارو را در دستانتان گرم کنید و پس از آن، از کیسه آب سرد در آن محل استفاده کنید.

 

درد، سوزش (گزگز کردن) یا بی حسی در دستان و پاها

به آرامی آنها را ماساژ دهید.

کفش و جواهرات آزاد و راحت استفاده کنید.

مسکن های بدون نسخه مثل ایبوپروفن و ناپروکسن به شما کمک می کنند.

 

خشک شدن دهان

آب نبات ها و آدامس های بدون قند مک بزنید یا بجوید.

مقدار کافی مایعات بنوشید.

از خوردن غذاهای شیرین و چسبناک و همچنین کافئین پرهیز کنید.

 

به یاد داشته باشید که:

همه این موارد می توانند نشانه یک مشکل اساسی نامربوط به درمان HIV شما نیز باشند.

اگر قصد توقف درمانتان را دارید تا مانع بروز عوارض جانبی ممکن شوید، حتما با پزشکتان مشورت کنید.

اگر هر علائم جدی دیگری دارید، صرفنظر از اینکه به درمانتان مربوط می شود یا نه، حتما با پزشکتان تماس بگیرید.

 

عوارض جانبی بلند مدت

بعضی از عوارض جانبی ممکن است از بین نروند و سبب بروز مشکلات جدی تری شوند، البته هنوز هم راه هایی برای کنترل آنها به منظور کاهش سختی وجود دارد.

 

تجمع چربی

بدن شما  ممکن است رویه خود را برای ساخت و استفاده و ذخیره چربی ها تغییر دهد، که به آن لیپودستروفی می گویند.

ممکن است از حجم چربی های صورت و پاهای شما کم شود، در عین حال در ناحیه شکم و پشت گردنتان شاهد افزایش چربی باشید.

شما باید بتوانید داروهارا تغییر دهید تا مانع از بدتر شدن شرایط شوید، اما متاسفانه گزینه های جایگزین کمی دارید.

 

سطح کلسترول و تری گلیسیرید بالاتر

این مورد می تواند ریسک بروز مشکلاتی از قبیل حمله قلبی را در شما افزایش دهد.

رژیم غذایی و تغییر در سایر بخش های سبک زندگی گام های نخست هستند.

همچنین ممکن است پزشکتان بخواهد داروهایی مثل استاتین ها و فیبرات ها استفاده کنید.

 

قند خوب بالاتر

برای شروع بهتر است ورزش منظم، توجه داشتن به وزن و ایجاد تغییراتی در سبک زندگی را در نظر داشته باشید.

البته ممکن است پزشکتان برای کنترل قند خون از دارو هم استفاده کند.

 

کاهش تراکم استخوان

با بالاتر رفتن سن، احتمال شکستگی استخوان در شما بالا می رود.

ورزش های کنترل وزن مثل پیاده روی یا وزنه برداری را انجام دهید.

در مورد مصرف داروهای کلسیم و ویتامین D با پزشکتان مشورت کنید.

ممکن است برای درمان یا جلوگیری از ابتلا به پوکی استخوان به دارو نیاز داشته باشید.

 

کاهش وزن

با پزشک خود یا یک کارشناس تغذیه در مورد راه های سالم افزایش وزن صحبت کنید.

محصولات دارای پروتئین زیاد و قند کم، مثل شیک ها، برای بعضی افراد مفید بودند.

 

تجمع محصولات زائد سلولی (اسید لاکتیتک)  

این مورد خیلی مرسوم نیست، اما می تواند مشکلات متعددی را از جمله دردهای عضلانی و نارسایی کبد ایجاد کند.

در صورت بروز باید درمان را تغییر دهید.